Thursday, November 24, 2005
moðerfökkíng pönkessmoðerfökker tölva!
...afsakið hlé
...afsakið hlé
Wednesday, November 16, 2005
Gott kvöld.
Hin langa þögn Spámannsins stafar af því að tölva hans er biluð eina ferðina enn og því hefur Rassgatholusarguðspjall setið á hakanum. Spámaðurinn situr nú á bókasafni og hamrar lykla á keyptum tíma.
Spámaðurinn er ekki lengur atvinnulaus. Þörf hans til að fá auðkennikort með mynd af sér bar hann loks ofurliði (ásamt fælni hans við að smyrja mæjónesi á samlokur), og hann er aftur orðinn starfsmaður landsspítalans. Í þetta sinn eru skyldur hans þó nokkuð frábrugðnar því sem hann er vanur og í raun gegnir hann lykilhlutverki á spítalanum. Þetta er án efa eitt af undarlegri störfum sem Spámaðurinn hefur tekið sér fyrir hendur.
Hvaða starfi gegnir svo Frelsari Mannkindar? Ó, þér upplýsti og fróðleiksþyrsti lesandi Rassgatholusarguðspjalla lát hug þinn reika til Spámannsins næst þegar þú læknir þinn lætur þig pissa/brunda/blæða/kúka/vella greftri í glas. Glas þetta með líkamsvessum er þvínæst sent á rannsóknarstofur sem bera nafn sem Spámanninum er ómögulegt að muna (fyrsta sinn sem Spámaðurinn starfar á stað sem hann man ekki hvað heitir, en það er eitthvað á borð við: "Klínísk lífefnavessatökurannsóknarstofa, kemískar glundroðarannsóknir og flæðisjárkannanir á lífefnameinum").
En já... Fyrrnefnt glas er svo sent til allskonar fræðinga sem krukka í vessana og sjóða þá, skima, aðgreina prótín og skoða í allskonar glösum og bikurum og stórum vélum. Athöfn þessi fer fram í umhverfi sem er nákvæmlega eins og Spámaðurinn ímyndar sér aðsetur illmennis í James Bond-mynd. Miðaldra konur í hvítum sloppum (í stað vopnaðra fyrisæta í hvítum bikiníum) standa þar og skima líkamsvessa, hella þeim í vélar og skoða þá í smásjá. Þegar þvageðlisfræðingarnir og æxlunarsérfræðingarnir eru búnir að ljúka sér af stendur eftir hrúga af skítugum tilraunaglösum og undarlega löguðum glerbikurum.
Hlutverk Spámannsins í öllu þessu er í raun það sem óljóðrænar sálir myndur kalla "uppvaskari". Hann þrífur tilraunaglösin undan prótínglundrinu, blóðinu og þvaginu og öllum þessum undarlegu vessum sem rannsóknarstofunni berast. Spámaðurinn stendur sumsé í hvítum hjúkkugalla og með bleika gúmmíhanska og hamast á blóðflögum og prótíni í undarlega löguðum glösum með saltsýru og uppþvottabursta að vopni. Það er lykilstaða Spámannsins: Enginn Spámaður = Engin hrein glerkúla með átta stútum til að sjóða kúk í = ekkert að gera fyrir líftækna og meineðlisfræðinga.
Hin langa þögn Spámannsins stafar af því að tölva hans er biluð eina ferðina enn og því hefur Rassgatholusarguðspjall setið á hakanum. Spámaðurinn situr nú á bókasafni og hamrar lykla á keyptum tíma.
Spámaðurinn er ekki lengur atvinnulaus. Þörf hans til að fá auðkennikort með mynd af sér bar hann loks ofurliði (ásamt fælni hans við að smyrja mæjónesi á samlokur), og hann er aftur orðinn starfsmaður landsspítalans. Í þetta sinn eru skyldur hans þó nokkuð frábrugðnar því sem hann er vanur og í raun gegnir hann lykilhlutverki á spítalanum. Þetta er án efa eitt af undarlegri störfum sem Spámaðurinn hefur tekið sér fyrir hendur.
Hvaða starfi gegnir svo Frelsari Mannkindar? Ó, þér upplýsti og fróðleiksþyrsti lesandi Rassgatholusarguðspjalla lát hug þinn reika til Spámannsins næst þegar þú læknir þinn lætur þig pissa/brunda/blæða/kúka/vella greftri í glas. Glas þetta með líkamsvessum er þvínæst sent á rannsóknarstofur sem bera nafn sem Spámanninum er ómögulegt að muna (fyrsta sinn sem Spámaðurinn starfar á stað sem hann man ekki hvað heitir, en það er eitthvað á borð við: "Klínísk lífefnavessatökurannsóknarstofa, kemískar glundroðarannsóknir og flæðisjárkannanir á lífefnameinum").
En já... Fyrrnefnt glas er svo sent til allskonar fræðinga sem krukka í vessana og sjóða þá, skima, aðgreina prótín og skoða í allskonar glösum og bikurum og stórum vélum. Athöfn þessi fer fram í umhverfi sem er nákvæmlega eins og Spámaðurinn ímyndar sér aðsetur illmennis í James Bond-mynd. Miðaldra konur í hvítum sloppum (í stað vopnaðra fyrisæta í hvítum bikiníum) standa þar og skima líkamsvessa, hella þeim í vélar og skoða þá í smásjá. Þegar þvageðlisfræðingarnir og æxlunarsérfræðingarnir eru búnir að ljúka sér af stendur eftir hrúga af skítugum tilraunaglösum og undarlega löguðum glerbikurum.
Hlutverk Spámannsins í öllu þessu er í raun það sem óljóðrænar sálir myndur kalla "uppvaskari". Hann þrífur tilraunaglösin undan prótínglundrinu, blóðinu og þvaginu og öllum þessum undarlegu vessum sem rannsóknarstofunni berast. Spámaðurinn stendur sumsé í hvítum hjúkkugalla og með bleika gúmmíhanska og hamast á blóðflögum og prótíni í undarlega löguðum glösum með saltsýru og uppþvottabursta að vopni. Það er lykilstaða Spámannsins: Enginn Spámaður = Engin hrein glerkúla með átta stútum til að sjóða kúk í = ekkert að gera fyrir líftækna og meineðlisfræðinga.
